تاریخچه مهندسی
اولین مهندس شناخته شده با نام و دستاورد، ایمهوتپ، سازنده هرم پلکانی در صاقرا، مصر، احتمالاً در حدود 2550 قبل از میلاد است. جانشینان ایمهوتپ – مصری، ایرانی، یونانی و رومی- مهندسی عمران را بر اساس روش‌های تجربی با کمک حساب، هندسه و مقدار کمی از علوم فیزیکی به ارتفاعات قابل توجهی رساندند. فاروس (فانوس دریایی) اسکندریه، معبد سلیمان در اورشلیم، کولوسئوم در رم، سیستم جاده های ایرانی و رومی، قنات Pont du Gard در فرانسه، و بسیاری از بناهای بزرگ دیگر که برخی از آنها تا به امروز دوام آورده اند، گواه این امر هستند. سیم برق دو رشته سفیدمهارت، تخیل و جسارت. از میان بسیاری از رساله های نوشته شده توسط آنها، یکی به ویژه برای ارائه تصویری از آموزش مهندسی و تمرین در دوران کلاسیک باقی مانده است: De architectura Vitruvius که در قرن اول پس از میلاد در رم منتشر شد، اثری 10 جلدی که مصالح ساختمانی، روش های ساخت و ساز، هیدرولیک را پوشش می دهد. ، اندازه گیری و برنامه ریزی شهری.
در ساخت و ساز، مهندسان اروپایی قرون وسطی تکنیک را به شکل طاق گوتیک و تکیه گاه پرواز، تا ارتفاعی ناشناخته برای رومیان حمل کردند. کتاب اسکیس مهندس فرانسوی قرن سیزدهم ویلارد دو هانکور دانش وسیعی از ریاضیات، هندسه، علوم طبیعی و فیزیکی، و نقشه کشی را نشان می دهد.
در آسیا، مهندسی پیشرفتی جداگانه اما بسیار مشابه داشت، با تکنیک‌های پیچیده‌تر و پیچیده‌تر ساخت و ساز، هیدرولیک و متالورژی که به ایجاد تمدن‌های پیشرفته‌ای مانند امپراتوری مغول کمک کرد، که شهرهای بزرگ و زیبای آن مارکوپولو را در قرن سیزدهم تحت تأثیر قرار داد.
کانال بروژ-زیبروژ، بلژیک
مهندسی عمران به عنوان یک رشته جداگانه در قرن 18 ظهور کرد، زمانی که اولین انجمن های حرفه ای و دانشکده های مهندسی تأسیس شدند. مهندسان عمران قرن نوزدهم انواع سازه‌ها را ساختند، سیستم‌های آبرسانی و فاضلاب را طراحی کردند، شبکه‌های راه‌آهن و بزرگراه‌ها و شهرها را برنامه‌ریزی کردند. انگلستان و اسکاتلند زادگاه مهندسی مکانیک، به عنوان مشتق شده از اختراعات مهندس اسکاتلندی جیمز وات و ماشین‌کاران نساجی انقلاب صنعتی بودند. توسعه صنعت ماشین ابزار بریتانیا انگیزه فوق العاده ای به مطالعه مهندسی مکانیک در بریتانیا و خارج از کشور داد.
