به همین دلیل باید حتما سس کچاپ و سس مایونز خود را چک کنید و در صورت امکان خودتان آن را در خانه درست کنید.
زیرا بسیاری از سس گوجه فرنگی و سس مایونز تبرک متوسط خریداری شده از بازارها به مرور زمان باعث تشکیل مواد سمی (مواد مضر) در بدن می شوند.
در این صورت بیماری ها و مشکلات زیادی را به همراه دارد. در حین مصرف این دو طعم جدانشدنی که از هفت تا هفتاد سال مورد پسند همه هستند، باید آگاهانه مصرف شوند و طبیعی بودن یا نبودن آنها بررسی شود.
باید از محصولات غیر طبیعی خودداری کرد. از آنجایی که به مرور زمان بدن را مسموم می کنند، می توانند دریچه ای را برای بیماری های ناخواسته باز کنند.
سس کچاپ و مایونز از چه زمانی پدید آمدند؟
سس کچاپ و سس مایونز محصولات امروزی هستند که همه دوست دارند صرف نظر از کودکان، پیر و جوان، مصرف کنند.
برخی از مردم فقط عاشق مصرف سس گوجه فرنگی هستند، در حالی که برخی دیگر فقط می توانند مایونز مصرف کنند. اما به طور کلی هر دو دوتایی جدایی ناپذیر هستند. سس کچاپ اولین بار در دهه 1800 و 1900 ظاهر شد.
سپس سس مایونز که به سس کچاپ نزدیک است و در زبان فرانسوی به معنای سس سرد است ظاهر شد. هر محصولی که در طبیعت یافت می شود ابتدا در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار گرفت. این توسط همه در بسیاری از نقاط مختلف جهان انجام می شود.
به عبارت دیگر، مردم ابتدا از محصولات در زمینه پزشکی استفاده می کردند و سپس در وعده های غذایی و در مکان های مختلف استفاده می کردند. آنها ابتدا برای اهداف دارویی در سس کچاپ و سس مایونز مورد استفاده قرار گرفتند.
به خصوص سس کچاپ در سال 1835 به عنوان دارو استفاده شد. سس کچاپ که به عنوان یک قرص گوجه فرنگی به بازار عرضه می شد و فروش زیادی داشت.
