صنوبر و صنوبر گونه های ارجح بودند از آن زمان، پیشرفت‌های فناوری ، به‌ویژه معرفی فرآیند کرافت امکان استفاده از تقریباً همه گونه‌های چوب را فراهم کرده است و عرضه ورق کاغذ رنگی را تا حد زیادی گسترش می‌دهد.
به دلیل عظیم و به سرعت در حال رشدمصرف چوب برای خمیر کاغذ، نگرانی در مورد کاهش جنگل منابع بیان شده است، حتی اگر رشد سالانه اغلب از برداشت سالانه بیشتر باشد.
به عنوان مثال، در سال 1962، اگرچه رشد جدید با حاشیه قابل توجهی از برداشت فراتر رفت ، اما بیشتر آن از نظر کیفیت پایین تر بود و کمتر از درختان برداشت شده در دسترس بود.
علاوه بر این، چوب در حال حاضر با سرعت بیشتری در حال برداشت است. تقریباً 40 درصد از برداشت به خمیر می رود و انتظار می رود این رقم افزایش یابد.
همچنین افزایش تقاضای عمومی برای حذف زمین های جنگلی از تولید الوار برای استفاده تفریحی و جلوگیری از اختلال در اکولوژی مناطق خاص وجود دارد.
از سوی دیگر، استفاده از تکنیک‌های جدید در لقاح و ژنتیک، افزایش بسیار زیادی در بهره‌وری اراضی جنگلی در برخی مناطق به همراه داشته است.
دو روند قابل توجه در استفاده از خمیر چوب شایسته ذکر است. تا همین اواخر، چوب‌بری و سایر صنایع چوبی کاملاً مستقل از صنعت خمیر کاغذ کار می‌کردند.
با این حال، از زمان جنگ جهانی دوم ، ضایعات ناشی از صنایع چوبی، مانندخاک اره به طور فزاینده ای برای خمیر کاغذ استفاده می شود.
علاوه بر این، از چوب‌های سخت فراوان‌تر و کم‌مطلوب‌تر به عنوان منبع خمیر کاغذ استفاده شده است. حیاط چوب یک کارخانه خمیر کاغذ قبلاً چوب خمیر را به شکل کنده های چوب گرد ذخیره می کرد.
اما اخیراً گرایش به ذخیره سازی به شکل تراشه وجود داردالیاف پنبه و کتان، مشتق شده از قلمه های نساجی و کارخانه های پوشاک؛ الیاف پنبه ای الیاف کوتاهی که از فرآوری پنبه دانه پس از جداسازی الیاف اصلی بدست می آین.
الیاف کتان؛ و پارچه های تمیز و مرتب شده هنوز برای آن دسته از کاغذهایی استفاده می شود که در آنها حداکثر استحکام، دوام و ماندگاری و همچنین شکل گیری ظریف، رنگ، بافت و احساس مورد نیاز است.
